سرور انکلوژر c3000
دستگاه BladeSystem c3000 Platinum قابلیت های منحصر به فردی را ارائه می دهد. از جمله کاربردهای c3000 می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- با توجه به قابلیت توسعه برای کسب و کارهای کوچک تا متوسط مناسب است.
2- برای نرم افزارهایی که حداکثر به 8 سرور در هر شاسی نیاز دارند.
3- مکان هایی که در تأمین انرژی رک ها و سیستم خنک کننده ی آن ها محدودیت دارند.
4- دیتا سنتر هایی که نیاز دارند تا به برق UPS یا برق 100-120 VAC متصل شوند.
مدیریت یکپارچه موجود بر روی c3000 همانند c7000، به شما کنترل کاملی را بر روی دستگاه تان می دهد. هر سرور انکلوژر c3000 بخش های متحرک کابل های زیر ساخت، منابع تأمین برق و خنک کننده ها، شبکه و افزونگی را در یک بسته جمع می کنند. c3000 راهکار مقرون به صرفه ای است که با ویژگی های مفیدی همچون سرعت بالا و سهولت در ایجاد تغییرات، از هدر رفتن زمان و انرژی شما جلوگیری می کند. نتیجه نهایی از بررسی این دستگاه سهولت بیشتر هنگام نصب، نگهداری و استفاده های روزانه می باشد.
ویژگی های انکلوژر c3000:
• سهولت در مدیریت و کنترل کردن
• قابلیت ارتقاء متناسب با نیاز شما
• کاهش هزینه های راه اندازی اولیه و نگهداری
C3000 Enclosure شامل اجزاء زیر می باشد :
بعد از انتخاب انکلوژر و اجزاء کلیدی مربوط به آن می توان سایر اجزاء مورد نیاز را اضافه کرد. در ادامه به این موارد اشاره شده است :
توجه داشته باشیم که : انکولوژر C3000 و C7000 قابلیت پشتیبانی از رده های G1 الی G9 سرورهای ProLiant و Integrity Server Blades را دارند . البته این مبحث منوط بر این است که از اامات Onboard Administrator پشتیبانی کند . بعضی از سرورهای HPE ProLiant Blade و مؤلفه های آنها یک نسخه خاص از Onboard Administrator Firmware را لازم دارند . عرضه این Firmware ممکن است که به ارتقاء سیستم فرعی Subsystem Firmware های دیگر نیازمند باشد.
BladeSystem c3000 Enclosure حداکثر 8 عدد سرور Blade و 4 عدد تیغه توسعه ( از مجموع 8 عدد تیغه نباید کند ) به همراه اتصالات مربوط به استوریج و شبکه های Redundant ، را ارائه می دهد . این محصول همچنین شامل MidPlane مولتی-ترابیت با سرعت بالا نیز می باشد که جهت برقراری اتصالات Wire-Once سرور های Blade به شبکه و ذخیره ساز اشتراکی مورد استفاده قرار می گیرد . توان برقی که در این انکلوژر به کار می رود از طریق منبع تغذیه Backplane تأمین می شود و این تضمین را می دهد که ظرفیت کامل آن برای تمام تیغه ها (Blades) قابل دسترس باشد.
منبع : خدمات شبکه
امروزه بیشتر سازمان ها از محیط هایی استفاده می کنند که در آنها کامپیوتر های فیزیکی و pc ها مستقر هستند. در این محیط ها که به احتمال زیاد همه ی ما با آن آشنا هستیم، وجود pc هایی که هر کدام به طور مستقل قطعات تشکیل دهنده ی خود را دارند (مادربرد، رم، پردازنده، پاور و.) و آسیب هایی که این قطعات با آنها درگیر هستند منجر به مصرف انرژی، هزینه ی نگهداری و استهلاک بالا می شوند در حالی که فضای مدیریت مناسبی را هم ارائه نمی دهند. از طرفی در سمت کاربران تجهیزاتی وجود دارد که هر کدام از آن ها فضای فیزیکی زیادی را اشغال می کنند. اما چه راهکاری برای غلبه بر این معضلات در محیط کاری شما وجود دارد؟
یکی از کارآمدترین راهکارهای مجازی سازی، مجازی سازی دسکتاپ (VDI) می باشد. در مجازی سازی دسکتاپ به هر کلاینت یک ماشین مجازی اختصاص داده می شود که متناسب با نیاز کلاینت، منابع پردازشی لازم در اختیار ماشین قرار می گیرد و سیستم عامل بر روی آن نصب می شود. در واقع کاربران روی میز کار خود از این سیستم عامل ها استفاده می کنند، در حالی که پردازش های مربوط به آن ها روی سرور انجام می شود. به عبارتی مجازی سازی دسکتاپ جدا سازی مکان قرارگیری سیستم عامل از محیط کاربری و انتقال آن به دیتاسنتر است.
سرورها برای به کارگیری مجازی سازی دسکتاپ و ساخت ماشین های مجازی که قابلیت های دسکتاپ را به صورت مجازی ارائه می دهند، از Hypervisor استفاده می کنند.
به سناریو زیر توجه کنید:
فرض کنید سازمان شما به 150 کلاینت نیاز دارد، برای رفع این نیاز دو راه در پیش رو دارید. در رویکرد اول که روشی سنتی است، باید دیوایس هایی مانند کیس، all in one و. تهیه شود که برای این تعداد کلاینت می تواند هزینه ی خرید و پیاده سازی بالایی را به همراه داشته باشد. هزینه های نگهداری و پشتیبانی از تجهیزات و مصرف انرژی آن ها از فاکتور های مهم در محاسبه ی مخارج سازمان می باشد. از طرفی با توجه به مشکلات موجود در تامین انرژی، امروزه یکی از مهم ترین کارهایی که هر شخص باید در انجامش کوشا باشد، صرفه جویی در مصرف انرژی است اما در این رویکرد 150 دستگاه وجود دارد که هر کدام استهلاک، هزینه ی نگهداری و مصرف انرژی خود را دارند. بنابراین اتلاف انرژی زیاد و مقرون به صرفه نبودن از نتایج رویکرد اول خواهد بود. رویکرد دوم، همان راهکار مجازی سازی دسکتاپ است که به شما اجازه خواهد داد، منابع پردازشی خود را در دیتاسنتر گردآورید. اگر سازمان شما از رویکرد دوم استفاده کند، ممکن است هزینه ی پیاده سازی آن برابر با رویکرد اول یا حتی بیشتر از آن شود، اما هزینه ی نگداری کمتری را در آینده به شما تحمیل خواهد کرد. برای دستیابی به درکی بهتر از این مسئله به مثال زیر توجه کنید:
اگر سازمان شما نیازمند ارتقای منابع پردازشی کلاینتها باشد، رویکرد اول برای خرید سخت افزار و نصب آن روی کلاینت به هزینه های بیشتری نیاز دارد، در حالی که در مجازی سازی دسکتاپ، با استفاده از فضای مدیریتی که مجازی سازی در اختیارتان قرار می دهد به راحتی می توانید منابع پردازشی و ذخیره سازی یک کلاینت را ارتقا دهید. با استفاده از مجازی سازی دسکتاپ شما می توانید در مصرف انرژی صرفه جویی کنید، هزینه های نگهداری را کاهش دهید، امنیت بیشتر، مدیریت بهتر و بهینه تری را روی سیستم هایتان داشته باشید.
توجه کنید که مجازی سازی دسکتاپ (bare metal) را با نوعی مجازی سازی که توسط نرم افزار هایی مانند VMware Workstation و Virtual Box در دسکتاپ انجام می شود، اشتباه نگیرید.
مجازی سازی دسکتاپ مزایای زیادی برای فناوری اطلاعات و سازمان ها دارد. برخی از مهم ترین آن ها عبارت اند از:
منبع : Faradsys.com
زیروکلاینت (به انگلیسی: Zero Client) به سیستمی اطلاق میشود که برای تحقق وظایف محاسباتی خود به سرور (Server) وابسته است. این مفهوم در برابر فت کلاینت (به انگلیسی: Fat Client) و تین کلاینت (Thin Client) قرار میگیرد که طوری طراحی شده تا تمام نیازهای خود را خودش برآورده کند. وظایفی که توسط خدمات دهنده فراهم میشود مختلف است، از فراهم آوردن ساختار پایدار داده (برای مثال برای گرههای بدون دیسک) گرفته تا پردازش اطلاعات.
زیرو کلاینت مانند جزئی از یک زیرساخت کامپیوتری گسترده است، که در این زیرساخت کلاینتهای زیادی قدرت محاسباتی خود را با یک سرور به اشتراک گذاشتهاند.
در اصل زیرو کلاینتها فاقد رم (Ram) و هارد (HDD) به شکل موجود در PCها و TCها هستند و به همین دلیل دارای ظاهری کوچک و سبک بوده و قیمت بسیار نازل تری نسبت به آنها دارد. این سیستمها صرفاً در شبکههایی قابل استفاده خواهند بود که دارای سرور بوده (Server Base) و از طریق سرور برای آنها محدوده کابری تعریف گردد.
- دقت داشته باشید که منظور از کلمه ی زیرو اینست که این دستگاهها قابلیت ارائه هیچگونه سرویس مناسب برای کاربر را در غیاب یک سرویس دهنده ی اصلی ندارند- و یا به عبارت دیگر بدون وجود سرور قادر نیستند به نیازهای کاربر پاسخ گویند.
زیرو کلاینتها بسته به نوع ارتباطی که با کامپیوتر مرکزی برقرار میکنند و نحوه ی عملکردشان در چند خانواده ی متفاوت قرار میگیرند : انواع زیرو کلاینت
زیرو کلاینت های RDP : این زیرو کلاینت ها برای ارتباطشان با رایانه ی مرکزی از استاندارد
مایکروسافتی اتصال از راه ادور به نام RDP استفاده میکنند،
و میتوانند همگی به یک سیستم عامل یا چند سیستم عامل متصل شوند.
زیرو کلاینت های VDI : این زیرو کلاینت ها حتما به سرور و بستر سرور مجازی نیاز دارند
و با استفاده از پروتکل های PCoIP , ICA , HDX به سرور مجازی متصل میشوند
( بستر مجازی سیتریکس و یا وی ام ور) و از این طریق میتوانند میز کار مجازی کاربر
( Virtual Desktop) و یا برنامه های مخصوص هر کاربر را برای وی ارائه دهند.
زیرو کلاینت های DDP : این استاندارد که جدید ترین استاندارد در حوزه ی مجازی سازی
دسکتاپ میباشد، متعلق به کمپانی وی کلود پوینت است
و به اینصورت است که میتوان به یک کاربر یا یک مجموعه از کاربران یک سیستم عامل
اختصاص داد،
با حداقل منابع سخت افزاری مورد نیاز (میتوان یک رایانه ی رومیزی را در اختیار بیش از ۳۰ کاربر
قرار داد) و همینطور کمترین میزان مصرفف پنای باند شبکه.
( تفاوتهای بسیاری با استاندارد RDP دارد که به تفصیل در ادامه شرح داده خواهد شد)
زیرو کلاینت های رسیوری : این خانواده از زیرو کلاینت ها که خانواده ی پر جمعیتی هم هستند از
نظر تنوع برند و امکانات به این صورت عمل میکنند
که دستگاه زیرو کلاینت صرفا یکسری امکانات خاص را در اختیار کاربر قرار میدهد
بعنوان مثال: فقط یک مرورگر اینترنت در ختیار کاربر قرار میدهد –
یا : بر روی رایانه ی مرکزی یک نرم افزاری نصب میشود که آن نرم افزار صرفا تعدادیی برنامه
را در اختیار هر کاربر قرار میدهد.
هماگونه که رایانه های با یکدیگر از نظر قدرت و ظرفیت و اندازه و شکل ظاهری متفاوت هستند، همین تفاوت ها در تین کلاینت ها نیز میباشد
– در واقع تین کلاینت یا مینی پی سی هم همان رایانه ی معمولی هستند که فقط کوچکتر و ضعیف تر شده اند.
و همگی در خانواده ی رایانه های شخصی قرار میگیرند و مقایسه بین آنها همانند مقایسه بین رایانه های رومیزی میباشد یعنی مواردی از قبیل نوع و توان پردازنده، میزان و سرعت رم و مواردی از این دست در آنها مقایسه میشود و کاربری آنها یکسان است.
– در ابتدا به اختصار به معرفی دو کمپانی مذکور میپردازیم:
که برای اولین بار توسط کمپانی های HP, Dell-Wyseدر تین کلاینتها و زیرو کلاینتها به کار برده شد.
که به دلیل مصرف انرژی پایین بیشتر در دستگاههای قابل حمل استفاده میشود
که با رشد روز افزون دستگاههای موبایل و نیاز به پردازنده های گرافیکی قویتر در آنها، این کمپانی از سال ۲۰۱۴ اقدام به مجتمع سازی پردازنده های قدرتمند گرافیکی در سی پی یو های خود کرده است،
که کمپانی هایی همچون APPLE در تراشههای اختصاصی خود، SAMSUNG در پردازندههای اگزینوس، NVIDIA در پردازشگرهای تگرا و Qualcomm در پردازندههای اسنپدراگون خود از معماری قدرتمند آرم استفاده میکنند.
با پیشرفتی که در عرصه ی مجازی سازی در دهه ی اخیر شاهد آن بودیم
و همینطور پیشرفت دستگاههای موبایل، معماری آرم که به جرات میتوان گفت از نظر تعداد فروش، رتبه ی اول در بین تولید کننده های پردازنده ها را به خود اختصاص داده است،
(بیش از ۹۷ درصد از تلفن های هوشمند، بیش از ۹۰ درصد از هارد دیسک ها، بیش از ۶۰ درصد از تلوزیون ها و ستاپ باکس ها و …)
بر روی این موارد مصرف (مجازی سازی و سرور) متمرکز شده است
به طوریکه تا قبل از سال ۲۰۱۴ از نظر کیفیت صوت و تصویر ارسالی کمپانی ترادیسی پیشرو عرصه مجازی سازی دسکتاپ بود
اما پس از آن کمپانی آرم با قرار دادن قاابلیت نئون بر روی پردازنده های خود در کنار پردازش ۳۲ بیتی و استفاده از پردازنده های قدرتمند گراافیکی مالی ( Mali) بصورت مجتمع در پردازنده های خود موفق شد
گوی سبقت را در پردازش و فشرده سازی تصویر، از کمپانی ترادیسی برباید
و عملکرد بسیار خوبی حتی در تصاویر سه بعدی و همچنین صدای با کیفیت از خود نشان دهد،
البته ناگفته نماند که انتظاری غیر از هم این نبود، یعنی با توجه به سایز و قدرت کمپانی آرم چنانچه بازار هدف مناسبی پیدا کند
سعی در تصاحب آن بازار خواهد کرد
که با پیشینه ای که از این کمپانی وجود دارد، سعی آن منجر به نتیجه خواهد شد
، البته لازم بذکر است که در مصرف پهنای باند و فشرده سازی صوت و تصویر همچنان کمپانی ترادیسی با اندک فاصله ای پیشرو است،
یعنی در خصوص فشرده سازی تصویر چند درصدی بهتر عمل میکند، اما نه آنقدر ملموس است و نه آنقدر مهم که از کیفیت بالاتر تصویر آرم بگذریم
و همچنین قیمت بسیار پایین تر پردازنده های آرم که معلول بازار بسیار گسترده آنهاست نیز غیر قابل اجتناب است.
به طوریکه کمپانی مطرح HP در مدل پایین تر خود یعنی T310 از پردازنده Teradici
و در مدلهای بالاتر خود یعنی T410 از پردازنده های ARM استفاده کرده است
تا بتواند به لحاظ گرافیکی تجربه ای بهتر در اختیار مشتریان خود قرار دهد.
طبق گفته ی کمپانی VMware پردازنده های خانواده ARM (دارای ویژگی NEON) و Teradici هر دو میتوانند با بالاترین کیفیت در بستر هورایزن (Horizon) استفاده شوند.
منبع : wikipedia
Today Veeam Software announced a new global partnership with Lenovo before the latter company’s event tomorrow in New York. Through this new partnership, customers will now be able to buy Veeam Intelligent Data Management solutions with Lenovo Software Defined Infrastructure (SDI) and Storage Area Network (SAN) offerings directly from Lenovo and its resellers in a single transaction. Lenovo customers will now be able to simplify their IT while adding hyper-availability through Veeam.
Customers looking to accelerate their digital transformation should have everything they need in Lenovo’s SDI and SAN solution that come with Veeam’s Hyper-Availability Platform. The combined technologies are stated as simplifying IT, mitigating risks, while delivering intelligent data management that helps accelerate and expand organizations. These capabilities will help to reduce the costs of legacy infrastructure, virtualization and data protection management. The companies’ state that customers can see accelerated application development and deployment that would increase their ROI. The newly offered solutions have been validated by both Veeam And Lenovo, adding another level of assurance.
Veeam’s backup and rapid recovery capabilities deliver the following benefits and capabilities:
source:storagereview
مرکز داده (Data Center) به مجموعهای از سرویس گرها، زیرساختهای ارتباطی/امنیتی و تجهیزات الکترونیکی گفته میشود که برای ارایه، نگهداری و پشتیبانی از سرویسهای تحت شبکه (اینترنت/اینترانت/اکسترانت) بکار گماشته میشوند. سازمانها، شرکتها، و افراد میتوانند با بهکارگیری سرویسهای ارائه شده از طرف مرکز داده وبگاهها، اطلاعات و سرویسهای مبتنی بر شبکه خود را بر روی اینترنت (اینترانت/اکسترانت) راهاندازی کنند. مرکز داده، بسته به نوع کاربردی که برای آن تعریف شدهاست، میتواند به عنوان یک مرکز پردازشی، مرکز ذخیره داده، مرکز جمعآوری داده یا تمامی این موارد عمل کند. مراکز داده بسیار عظیم و متنوعی در سرتاسر شبکه جهانی اینترنت در حال سرویس دهی هستند که برخی از این مراکز استفاده تجاری محدود درون سازمانی دارند و برخی دیگر در اینترنت به صورت تجاری یا عمومی قابل استفاده هستند.
ساختار مراکز داده :
مراکز داده، به صورت کلی میتوانند شامل قسمتهای زیر باشند. این قسمتها، بسته به دستهبندی مرکز داده میتواند متغیر باشد:
قسمتی از اقدامهای لازم برای ایجاد یک مرکز داده را میتوان به این ترتیب بیان نمود:
منبع : ویکی پدیا
معرفی SDS های شرکت HPE
همانطور که می دانید امروزه از SDDC ها استفاده می شود که باعث کاهش هزینه و افزایش سرعت پیاده سازی می شوند. یکی ار مهمترین تکنولوژیهایی که باید در SDDC ها استفاده شود، SDS می باشد (Software Defined Storage) . به عنوان مثال می توان VSAN را در Vmware به عنوان SDS نام برد. شرکت HPE نیز بدین منظور Store Virtual را معرفی می کند، که در دو مدل مختلف تولید و به بازار عرضه می شود.
در حالت اول Virtual Storage Appliance می باشد که روی مجازی سازی Hypervisor پیاده سازی می شود. برای راه اندازی این مدل باید لایسنس StorVirtual VSA خریداری شود.
در مدل دوم Converged Solution Appliance تولید می شود که یک سخت افزار اختصاصی به منظور راه اندازی SDS می باشد و دستگاههای StoreVirtual در این حوزه قرار می گیرند.به عنوان مثال در این زمینه می توان Converged System 250 را نام برد که پلتفرم این دستگاه Apollo 2000 می باشد.
این SDS ها مبتنی بر سیستم عامل Lefthand می باشند که همان SAN iQ نامیده می شود.
تکنولوژی SDS مناسب برای مجازی سازی دسکتاپ و مجازی سازی می باشد و بسیار مقیاس پذیر هستند و باعث افزایش سرعت پیاده سازی می شوند.
درباره این سایت